Bu ne şimdi?

Size de iyi davranıldığında ve alt yapısına baktığınızda geçmişinizin iyi davranasınız geliyor mu karşılık olarak bir dönem canınızı yakmış olan kişiye? Bu kişi özel bir kişi ama. Çok sevdiğiniz, en yakınınız belki de.

Dün akşam, hatta geceye yakın zamanda bir mağazada görüp de çok beğendiğim yapay bir deri mont için tam 5 mağaza gezdik. En son bulduğum mağazada kepenkler inmiş ve mağaza kapanıyor uyarıları bilmem kaçıncı kez yapılmıştı. Aldım montu ve çıktım. Park yeri sıkıntısından dolayı son mağaza ziyaretimde arabada beklemek zorunda kalan eşim heyecanla aradı çıkarken mağazadan "bulabildin mi?"..... "evet, buldum".

Bir şeylerin peşine, özellikle kıyafet ya da benzeri şeylerin peşine kolay kolay düşen birisi olmadım hiç. Bu monta olan tavrım nedense şaşırttı beni. Eşimin ise hoşuna gitti sanırım. Bir ara vazgeçmiş olmama rağmen "olmaz hadi gel gidelim oraya da bakalım, orada yoksa şuraya da bakalım" diyerek peşine düştü, düşürdü  anlattığım kadarıyla sadece hayalinde canlandırdığı bir parçanın. Haklıymış. Benim oldu artık o çok beğendiğim mont. Mont benim oldu, eşim ise mutlu.

Küçük ya da büyük fark etmiyor bu ara mutluluklarım mutluluğu imiş gibi davranıyor yıllarımı paylaştığım ve hâlâ aşık olduğum adam. Kendine ve tenine aşık olduğum adam o. Çıplakken teninde yenilendiğim, şifa bulduğum tek erkek.

Eeee ne anlattı bu yazı şimdi? Okuyan bu yazıdan ne anlayacak? Sanırım benim salak olduğumu düşünecek okuduktan sonra. Olsun...... Bu beni hiç rahatsız etmeyecek.

İşte bu da beni peşinden sürüm sürüm süründüren mont, montum yani :)